Τίποτε δεν θ' αλλάξει.

Όσα φιλιά κι αν δοθούν,

όσοι νηστικοί από αγάπη κι αν προδοθούν,

όσοι μουσικοί κι αν πληρωθούν,

όσα σκεπάσματα κι αν ξεστρωθούν,

όσοι παρίες πληγωθούν,

όλα τα γράμματα που θα υποσχεθούν...

Τίποτε δεν θ' αλλάξει,

παρά μονάχα τ' ότι

τα λόγια

μονάχα

θα ξερνούν...

...συνεχίζεται...

ένα απόγευμα

Σαν δροσούλα περιμένω το γράμμα της γυναίκας μου και στο θαμπό εικονοστάσι μας βλογάνε μόνο οι σκιές.
Ένα κουτάβι γαβγίζει στις βροχές κι ότι περνάει τους κοινωνάει όλους. αχ! καταραμένε ταχυδρόμε φέρε μονάχα ένα φάκελο κι ας είναι δυο σταλαματιές λογάκια μέσα...